اثرات l-arginine بر تکامل جنین موش مرحله پیش لانهگزینی در محیطهای حاوی گلوکز بالا
نویسندگان
چکیده
امروزه این مطلب بخوبی پذیرفته شده است که هیپرگلیسمی مادری موجب تأخیر مراحل اولیه رشد و تکامل جنین و ایجاد سقطهای خود بخودی (spontaneaus miscarriage) و تولد نوزادانی با ناهنجاریهای مختلف مادرزادی میگردد. بر اساس مطالعات مختلف برخی از مشکلات فوق در مراحل ابتدایی تکامل جنین بویژه در مرحله پیش لانهگزینی ایجاد میشوند و بنظر میرسد که افزایش سطح گلوکز خون بعنوان یک عامل تراتوژن بالقوه میتواند نقش مهمی در این مورد بعهده داشته باشد . یکی از مواردی که احتمال میرود در ایجاد ناهنجاریهای ناشی از اثرات گلوکز نقش داشته باشد، اختلال در سیستم نیتریک اکساید (no) در شرایط هیپرگلیسمی میباشد. برخی شواهد حاکی از آن است که در شرایط هیپرگلسمیک ابتدا برداشت l-arginine توسط جنین از محیط را افزایش داده و این امر متعاقباً منجر به کاهش l-arginine در دسترس شده و از آنجا که l-arginine سوبسترای لازم برای تولیدno میباشد لذا کاهش آن منجر به کاهش تولید no میگردد. در این مطالعه جهت بررسی موضوع فوق جنینهای 2 سلولی موش در محیطهای کشت حاوی mm 30 گلوکز و غلظتهای مختلف l-arginine (mm 20،10،5) کشت داده شدند و میزان رشد و تکامل آنها بطور روزانه ارزیابی گردید و در پایان نیز جنینها با استفاده از رنگ hochest-33254 رنگآمیزی و تعداد بلاستومرها با میکروسکوپ فلورسانس شمارش شد. مقایسه کشت جنینها در محیطهای کشتhtf با غلظتهای مختلف گلوکز و l-arginine نشان داد که افزایش غلظت گلوکز تا mm 30 کاملاً برروی تکامل جنین اثر گذاشته و موجب تأخیر در رشد و تکامل جنینها و کاهش تعداد بلاستومر آنها میگردد، اما افزودن l-arginine به میزان mm 10-5 بطور معنیداری باعث بهبود وضعیت فوق میگردد و از طرف دیگر مشاهده شد که افزودن l-name ، یک آنتاگونیست l-arginine شدیداً رشد و تکامل جنینها را مهار مینماید. بنظر میرسد که کاهش تولید no در دیابت میتواند ناشی از کاهش l-arginine دردسترس جنین باشد زیرا افزایش غلظت l-arginine در محیطهای دارای گلوکز بالا تا mm 10 باعث بهبود نسبی عوارض ناشی از غلظت بالای گلوکز گردید. باتوجه به نتایج حاصل از این مطالعه بنظر میرسد که استفاده از l-arginine و یا مواردی که باعث آزاد سازی no در محیط میگردند میتوانند نقش مهمی در جلوگیری از برخی عوارض هیپرگلیسمی بر روی جنین داشته باشند.
منابع مشابه
بررسی نقش نیتریک اکساید در کنترل اختلالات تکاملی جنین موش در مرحله پیش لانه گزینی در محیطهای کشت حاوی گلوکز زیاد
Pregnancy in diabetic females causes delay in early stages of embryonic growth and development and higher incidence of congenital malformations and spontaneous miscarriage compared with those of non-diabetic conditions. High glucosis tratogenicity seems to be related to reduction of Nitric Oxide production (NO) in hyperglycemic condition. The goal of present work wa...
متن کاملاثرات فاکتور مهار کننده لوسمیایی بر تکامل جنین موش در مرحله پیش لانه گزینی در شرایط آزمایشگاهی
مقدمه و هدف: مطالعات اخیر نشان داده است که جنین های پستانداران در مرحله پیش از لانه گزینی در معرض مخلوطی از فاکتورهای رشدی قرار دارند که به وسیله سلول های فولیکول، سلول های پوششی لوله رحم و رحم ترشح می شوند. گیرنده های مربوط به فاکتورهای فوق در سطح جنین نیز به اثبات رسیده است. کشت آزمایشگاهی جنین های انسان و حیوانات مختلف در محیط های کشت فاقد فاکتورهای رشد باعث ایجاد مشکلات زیادی در تکامل جنین ...
متن کاملبررسی نقش نیتریک اکساید در کنترل اختلالات تکاملی جنین موش در مرحله پیش لانه گزینی در محیطهای کشت حاوی گلوکز زیاد
حاملگی در مادران دیابـتی دارای ریسـک بالایـی از نظر مشکلات زودرس نظیر سقطهـای خودبخودی، تأخیر در مراحل اولیه رشد و نمو جنین و افزایش ناهنجاریهای مادرزادی می باشد. بنظر می رسد که افـزایش سطـح گلوکز خـون با ایجاد اختلال درتولیـد نیتریک اکسـاید(no) اثـرات فـوق را بوجــود می آورد. هدف از انجام این مطالعه بررسی نقش نیتریک اکساید در جلوگیری از اختلالات تکاملی و آپوپتوزیس در جنینهای موش در مرحله پیش ...
متن کاملاثرات فاکتور مهار کننده لوسمیایی بر تکامل جنین موش در مرحله پیش لانه گزینی در شرایط آزمایشگاهی
مقدمه و هدف: مطالعات اخیر نشان داده است که جنین های پستانداران در مرحله پیش از لانه گزینی در معرض مخلوطی از فاکتورهای رشدی قرار دارند که به وسیله سلول های فولیکول، سلول های پوششی لوله رحم و رحم ترشح می شوند. گیرنده های مربوط به فاکتورهای فوق در سطح جنین نیز به اثبات رسیده است. کشت آزمایشگاهی جنین های انسان و حیوانات مختلف در محیط های کشت فاقد فاکتورهای رشد باعث ایجاد مشکلات زیادی در تکامل جنین ...
متن کاملاثرات تجویز خوراکی مورفین بر تکامل مخچه جنین در موش سوری: یک مطالعه مورفومتریک
مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سمیت عصبی مورفین در دوره بارداری بر شکلگیری لایههای کورتکس مخچه در جنینهای موش سوری بوده که با استفاده از روش مورفومتری انجام شده است. روش کـار: موشها در یک دوره 21 روزه قبل از بارداری و 17 روز ضمن بارداری معتاد شدند. در روز هفدهم بارداری، موشها با اتر کشته شدند. جنینها را از بدن حیوانات باردار خارج نموده، ضمن بررسی وزن بدن و طول فرق سری- نشیمنگاهی آن...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
journal of reproduction and infertilityجلد ۲، شماره ۳، صفحات ۴-۱۳
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023